Odpowiadając na pismo prezesa KRIR Wiktora Szmulewicza w sprawie podjęcia działań mających na celu ograniczenie przeznaczenia gruntów rolnych do zalesienia w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi Kazimierz Plocke wyjaśnia, co następuje: Zgodnie z treścią przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) - kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego należy do zadań własnych gminy.

Zaś ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (art. 4 ust. 1 ww. ustawy). W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (ar. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Przepisy omawianej ustawy stanowią również, że plan miejscowy jest aktem prawa miejscowego (art. 14 ust. 1). Organem właściwym w sprawie sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest wójt (burmistrz, prezydent miasta). Koszty sporządzania planu miejscowego obciążają budżet gminy.

W procesie planowania uczestniczą także inne organy właściwe do uzgadniania projektu planu na podstawie przepisów odrębnych, a ich udział jest zagwarantowany w art. 17 pkt.7 lit. c ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Również z treści przepisu art. 11 ust. 6 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266 z późn.) wynika, że nie wymaga się decyzji zezwalającej na wyłączenie gruntów rolnych z produkcji, jeżeli grunty rolne mają być użytkowane na cele leśne.

Natomiast w art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o izbach rolniczych (Dz. U. z 2002 r Nr 101, poz.927 z późn. zm.) stwierdzono, iż izby rolnicze działają na rzecz rolnictwa, wpływają na kształtowanie polityki rolnej i uczestniczą w jej realizacji.

Z kolei z treści przepisu art. 5a ust. 1 tej ustawy wynika, iż organy administracji rządowej w województwie oraz organy samorządu terytorialnego zasięgają opinii właściwej miejscowo izby o projektach aktów prawa miejscowego dotyczących rolnictwa, rozwoju wsi i rynków rolnych, z wyjątkiem przepisów porządkowych.

A zatem obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa zawierają regulacje, zgodnie z którymi izby rolnicze mają możliwość zajęcia stanowiska w zakresie ograniczania przeznaczenia gruntów rolnych pod zalesienie w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. Brak jest natomiast podstaw prawnych do podjęcia działań w tym zakresie przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.